babs

Heel veel brieven gevonden van zijn briefwisseling met Babs Adams uit Engeland. Het lijkt erop dat haar eerste brieven stammen uit oktober 1946. Daarin beschrijft zij haarzelf, haarkleur, lengte, etc. Ook vraagt zij of hij vrienden heeft die met vriendinnen van haar willen schrijven, “it seems to be the fashion to write to a boy in Holland just at the moment”. Uit de eerste brief van Babs aan Rob lijkt het erop dat zij zijn adres heeft gekregen door de correspondentie tussen een vriendin van haar, Lillian, en een vriend van Rob, Bob Hendricks.

Rob reageert in een brief met het beschrijven van zijn familie. “My Father is architectural-drawer and my Mother before woman book-keeper in a counting-house”.  Rob heeft op dat moment geen fiets meer, “the Germans robbed it”.

Barbara en Lillian lezen elkaars brieven ondanks dat Rob gevraagd heeft zijn brieven niet aan Lillian te laten lezen.  Wat opvalt is dat de meiden in de winter nogal eens niet naar school gaan. Die is gesloten vanwege het weer. Later blijkt dat er geen kolen zijn om te stoken, of dat het zo mistig is dat de bus niet rijdt.

Uit een brief uit 1948 geeft Babs een jaloers te zijn over Pa’s vakantie plannen. Hij zou met d efamilie naar Zwitserland gaan, een trip die volgens mij nooit is ondernomen. Verder dan de Ardennen met Dick en zijn vader is hij nooit gekomen.

In één van haar waarschijnlijk laatste brieven, gedateerd mei 1951, Barbara laat Rob weten al een tijdje niet geschreven te hebben omdat ze is verhuisd. Verhuisd en getrouwd, Getrouwd en ook al een kindje. Barbara is van 15 maart 1932, net een beetje ouder dan Rob, In mei 1951 is ze dus pas 19. Ze begint de brief met te schrijven “first I had better explain that I am married and have been for nealry 2 years”,  en al een jaar een baby heeft. In alle brieven de jaren daarvoor heeft ze daar blijkbaar niet één keer over verteld. Niet dat ze verkering had, ging trouwen, zwanger was, niets van dat alles. Wat zal dat aangekomen zijn in 1951 zeg. Misschien iets te makkelijk om hierin de oorzaak te zien van mijn vaders losse moraal ten opzichte van vrouwen?

wat ik zoal tegenkom (7)

Als je alle rare dingen leest die ik tegenkom, zou je misschien kunnen denken dat ik alles wat ik tegenkom opschrijf. Of dat van al die rare dingen die beschreven zijn, het zijn er al zoveel, dat misschien de helft wel verzonnen is. Niets is minder waar. Niet in het blog maar wel op de groeps-app meldde ik afgelopen augustus al dat er een mogelijk bijzonder reclame paneel was gevonden. Geen interesse natuurlijk dus dat bord is gewoon de vuilcontainer in gegaan. 

Ben ik deze week in de kelder een paar multiplex-platen aan het opsnorren die ik goed kan gebruiken bij de verbouwing van Marjoleine's zolder, kom ik er nog een paar tegen. Net als ik er een beetje van overtuigd raakte dat er geen verassingen meer wachtten. Dus alsnog een vermelding verdient in dit blog. 

 

de tuin deel 2

Met een ploegje begin april een 12 m3 container vullen met zooi uit de tuin is niet genoeg. Er rest nog het één en ander. Los van de golfplaten en houtstapels die een gescheiden afvoeren vragen. Er staat naast het huis nog een caravan, een aanhanger en diverse andere rotzooi. 

Piet had al aangeboden de caravan te slopen, maar ik had hem gevraagd daar even mee te wachten om mij tijd te geven eens te onderzoeken of ik niet een geïnteresseerde kon vinden om die in zijn geheel weg te slepen. Op Marktplaat zijn daar verschillende advertentie voor te vinden namelijk. Nou, daar was niet veel tijd voor nodig. Te oud, niet interessant genoeg voor onderdelen, te ver weg, allemaal argumenten die er op neer kwamen dat Piet toch maar moest gaan slopen. En daar had hij niet veel tijd voor nodig. Wel voor opruimen. De aluminium beplating was er overal van af getrokken en de rest lag deels in de aanhanger, deels los in de tuin. 

Aangezien Ronald al had aangegeven binnenkort met een stel vrienden het stookhout van achter te verzamelen was het wel zaak om de weg vrij te krijgen. Met alle zooi uit de aanhanger kon ik precies mijn eigen aanhangertje vullen en naar Meerlanden brengen. 13 complete autobanden met velg zaten daar onder andere in. 13 stuks!! Waarom. 

Later bleken er nog 3 ergens in de tuin te liggen! 

Ik had Piet ingelicht dat ik bezig was, de aanhanger stond er nog steeds en die wilde ik uit de weg hebben. Hij seinde zijn "maat" Janus Bauer, jawel, neef van, in. Maar de aanhanger moest dan wel eerst kaal zijn. Zo gezegd zo gedaan. Met Piet de aanhanger kaal gesloopt en na komst van Janus in tweeën geslepen. De stukken gingen vervolgens bij Janus op de aanhanger, wij schoven de wapeningsnetten uit de tuin, de vaatwasser uit de keuken en de kachel uit de serre erbij. Voor Janus een efficiënt vrachtje, voor ons weer ruimte. 

Terwijl we zo gaande waren sprak de buurvrouw mij aan. Dat er regelmatig mensen in de achtertuin liepen. Of wij daar afspraken over hadden. Ik heb haar gezegd dat ik niet kon zien of iedereen die achter liep daar ook iets over afgesproken had. Mar toen Piet zijn hoofd optilde onder het slijpen, herkende zij hem meteen en beaamde dat het eigenlijk alleen hem betrof. Ik heb haar gerust gesteld en daarbij ook nog maar even gezegd dat we eindelijk het einde van de opruim werkzaamheden naderen. En haar bedankt voor het opletten natuurlijk.

de tuin

In de opsomming van de containers kwam ie al voorbij. Een extra grote grofvuil container om de tuin aan te pakken. 12 m3 en open van boven. Afgeleverd in de week voorafgaand aan de eerste zondag van de maand april. Maar laat ik eerst beginnen met de voorbereiding daarop. Want behalve dat de tuin vol ligt met zooi staat er een kippenhok. Of wat ooit begonnen is als kippenhok. En daarna in stappen is uitgebouwd tot opslag in de tuin. Gebouwd met typische materialen die Pa bij elkaar gesprokkeld heeft. 

Geen stevige houten palen de grond in, nee, takken, latjes en balkjes. Later bij het opruimen van de tuin kwamen we er achter hoe bouwvallig alles op instorten stond. Als dak stapeltjes steigerdelen, planken en natuurlijk heel veel eterniet golfplaten. Zou hij ooit stilgestaan hebben bij de gezondheidsrisico dat iemand in de tuin liep bij zoveel asbest? Want eterniet bevat heel veel asbest. En zolang de platen heel zijn is er niet zoveel aan de hand. Maar als ze breken, stukgaan of anderszins aangetast worden, ja dan komen de asbestvezels vrij. En er lagen heel veel kapotte platen als dak en als wand. Tijd voor een zaterdagje de boel voorbereiden dus. Henk en Ronald waren gelukkig in de gelegenheid te helpen. 

In de week eraan voorafgaand had ik al een hele rol plastic asbest-inpak-plastic opgehaald bij Meerlanden en een paar witte overalls bij de Gamma. Zo konden we een hoofdstuk "mannen in witte pakken" toevoegen aan de mogelijke roddels over nr 13 in de buurt. 

De platen verzamelen, vvan dak en wanden, van de houtstapels verder achterin, en ik weet niet meer waar nog meer vandaan, was in no-time voor elkaar. Helaas was dat nog maar de eerste stap. Wat volgde was ze allemaal, zo ongeveer met 2 tegelijk, in plastic inpakken en goed met tape afplakken. 
Elk pak woog daarna ongeveer tussen de 30 en 40 kilo. Meer dan 25 pakken, tel maar op. Een ton, 1.000 kilo aan asbest af te voeren. 

En een beetje, want een aantal platen konden we nog niet bij, die komen als het brandhout is opgehaald. Ook opzij van het huis ligt nog het nodige. Daarbij was 1 rol aan plastic niet genoeg. Daar moest nog wat van bij komen dus. Al met al een hele zaterdag klus met elkaar. We waren aardig gesloopt 's avonds.

Maar alle pakketten stonden nu dus in de tuin. Die moesten afgevoerd worden. Ruim een week later, op een maandag, hebben Tim en ik die opgehaald en weggebracht naar de Meerlanden.   De eerste, natuurlijk te zware, lading naar Rijsenhout, waar een norsige medewerker me vroeg waar dat plastic vandaan kwam waar we de platen mee hadden ingepakt. Om vervolgens geïrriteerd te klagen dat we wel het plastic n Heemstede halen maar bij hem de troep brengen. Zoals gevraagd door zijn collega in Heemstede overigens. Wat voor deze man dan weer reden was meteen met Heemstede te bellen en zijn collega daar te beklagen bleek later toen we de tweede lading wel naar Heemstede brachten.

Enfin dat allemaal ter voorbereiding op de eerste zondag van april. De vaste club, Ivonne, Ronald, Henk, Tim, Jolanda en ikzelf waren rond elf uur paraat. Marianne kwam later na haar wekelijkse bezoek aan Pa. Uren later hadden we 12 kuub aan rotzooi in de container, een hele berg met oud-ijzer apart gelegd voor Piet, bijna instortingen overleefd en een paar zakken chocolaatjes verorberd die Marjoleine kwam brengen., Hieronder een serie foto's van een mooie dag in BB. Nog wel even memorabel zij de bizarre gevonden zaken: 

4 grasmaaiers, een elektrische verticuteer machine, enkele BBQ's, een veelvoud aan opzetstukken voor tuingereedschap, afdekzeilen, frame van een schommel, ingestorte partytenten. Maar de hoofdprijs was een hele vouwwand, bestaande uit 2 delen, waarmee in congrescentra een grote zaal in tweeen kan worden gesplitst. Niet te tillen die delen.