Een verassende ontdekking. Tussen alle kaartjes, aantekeningen, briefjes met codes, lijstjes wie wat heeft geleend, vind ik ook een kaartje van Gerda.
Uit de tekst maak je bijna op dat het een kaartje uit de Corona tijd is, maar de afbeelding, een eigen foto, spreekt dat tegen. Er staat geen datum op. Gissen dus. Of toch even Facebook geraadpleegd. De foto is gemaakt begin zomer 2019, inderdaad ruim voor het Corona tijdperk. De lastige tijd waar Gerda aan refereert is dus niet Corona-tijd, maar zal eerder te maken hebben met het overlijden van Ma? Zijn eigen fysieke malheur? Maar wat ze, Gerda, wel duidelijk maakt is dat er dus graag door haar met Pa ge"shopped" wordt. Hoe wordt dat ook weer genoemd, emo-shopping? Action, Lidl, waar blijft Aldi? Een heleboel van de waardeloze, vaak in meervoud aanwezige spulletjes komen duidelijk van de Action, Lidl of Aldi. Blijkbaar een uitje voor beiden. En het huis is toch groot genoeg om al die rotzooi naar binnen te sjouwen en op één of meerdere hopen te gooien. Al googelend vind ik een bekentenis van iemand die dat deed. Uit verdriet, om een leeg gevoel te compenseren. Iets daarin herken ik van deze situatie. De persoon in kwestie bestelde en bestelde, shopt een shopte, maar had na het bezorgen niet eens de lust of de energie om wat er gekocht of besteld was nog uit te pakken. In Pa's huis tref ik héél véél niet uitgepakte zooi aan, van pennetjes, kleurpotloden, kabeltjes, dashboard camera's, fototoestellen, geheugenkaarten, enz enz enz aan.
Eén bron van al die troep lijkt bloot gelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten