100 brieven, de omgekeerde weg

 

Augustus 1955 zijn ze dus getrouwd en gaan inwonen bij oom Henri in de Diamantstraat in Amsterdam. Eind december wordt Ineke geboren. Rob blijft om zich heen kijken naar een andere baan en vindt die uiteindelijk in Den Helder. Of dat dezelfde vacature is die hij al in juni in zijn briefwisseling vermeldt is mij niet bekend, maar vanaf februari gaat Rob door de weeks inwonen bij Henny's ouders op de woonboot. En de briefwisseling neemt weer een aanvang. Met precies dezelfde strekking. Veel aanhankelijkheidsbetuigingen maar nu zeker ook aan het adres van de kleine Ineke. En toekomstdromen van samen door de duinen wandelen, een huisje inrichten, enzovoort. Leuk is dat nu het dagelijks (avondlijks eigenlijk) leven bij de Driegens wordt verteld. Frits die de naam van zijn nichtje maar steeds niet kent, oma Driegen die meer niet thuis lijkt te zijn dan wel thuis, de maaltijden en hoe laat er naar bed wordt gegaan. 

Padvinderij blijkt toch nog een aanwezig dingetje. Ook in februari worden daar nog briefjes heen geschreven. 

Rob is zeer in zijn schik met zijn dochter. Terwijl hij in Den Helder is door de weeks gaat hij op bezoek bij gezamenlijke vrienden die ook een babietje hebben. In zijn brief geeft hij vervolgens hoog op van zijn Ineke in vergelijking met de dikke papzak van een Coratje. Later in de maand gaat hij zelfs een avond oppassen, babysitten is als begrip nog niet ingeburgerd. Zijn brieven zijn in ieder geval doorspekt met vragen en hartekreten over en aan zijn meissie. "Dag Ineke, dag schat, met zoentjes van je Pappie. Mammie geeft ze je vast, dag, beide!"

In maart worden serieuze pogingen gedaan in Den Helder woonruimte te vinden. In een advertentie in de krant (kostte wel fl. 1,30) vraagt Rob om kamers. En in een brief spoort hij Henny aan om vast wat dozen te verzamelen. Tussen de regels door lijkt het alsof de relatie met inwonende oom Henri niet helemaal soepel verloopt. Zelfs moeder Driegen vraagt of oom Henri nog altijd boos is. En ook aan de rest van de familie meedelen dat er voorbereidingen getroffen worden om naar Den Helder te verhuizen is een dingetje waar ze zich zenuwachtig over maken. "Robsie prakkiseert maar van alles, net als vóór wij getrouwd waren, weet je dat nog wel? Hoe moesten we toen alles aan onze ouders vertellen?" In ieder geval wordt eind maart al het nodige ingepakt, ondanks dat er geenzicht is op woonruimte in Den Helder. Rob is veel mogelijke adressen aan het aflopen waar ze eventueel bij zouden kunnen inwonen. Rob hoopt op iets meteen na Pasen. Hij vraagt Henny of zij daar de moed nog voor kan opbrengen. En dat besluit dan de laatste brief van Rob aan Henny. Voorzichtig ga ik er dan maar vanuit dat het goed gekomen is tussen hen, mevrouw Krijnen en de huisbaas. 

Door de briefwisseling heen wordt ook wel een mooi tijdsbeeld geschetst. Elkaar 2 of 3 keer in de week een brief schrijven, niet alleen als (bijna) enige middel tot communicatie maar ook zo ongeveer het enige tijdverdrijf anders dan boeken lezen.. Als Henny de trein naar Amsterdam neemt zijn de zitplaatsen dun gezaaid. Maar het overgrote deel van de trein zit vol met marinepersoneel en die willen een meisje wel kort bij hebben. Of de beschrijvingen over perronkaartjes, zonder kun je elkaar niet op het perron gedag zeggen. De onregelmatigheid waarop de trein rijdt, de lange brommertocht over provinciale wegen van en naar Den Helder. De werkweek inclusief de zaterdagochtend. Het elkaar alleen kunnen bellen op het werk, thuis was er geen telefoon. Geen televisie maar radio-hoorspelen, de familie Doorsnee bijvoorbeeld. Of het volgen van een voetbalwedstrijd : "Ik ben nog even naar mijn oom en tante in Bussum geweest, maar dat hele stel zat te luisteren naar die voetbalwedstrijd Nederland-Denemarken". Maar ook iets wat we ons nu niet meer kunnen voorstellen. Dat het installeren van een wringer in de badkamer de huisvrouw heel veel werk en tijd bespaart. "En vooral nu, met al die luiers." Katoenen luiers die gewassen moesten worden, met de hand, van een wasmachine was nog geen sprake, en al helemaal niet van wegwerp luiers!

Voor de echte hardcore geïnteresseerde hier de link naar alle brieven in één pdf bestand.