Woensdag 10 mei wilde ik even met Piet overleggen hoe en wanneer de resten van de caravan af te voeren. Ik belde zijn vriendin en kreeg aanvankelijk een heel vaag verhaal over dat hij er niet was en even niet bereikbaar was. Later werd ze wat duidelijker. Piet zit vast. 60 dagen voor het niet betalen van een boete. Hoe ik dat moet interpreteren weet ik nog niet, Piet zelf heeft wel eerder vage en net niet juiste verhalen verteld. Overigens ook dat hij nooit meer de gevangenis in wilde trouwens. Niet gelukt dus. Enfin, Christie zou met de bakfiets wel even de lampen komen ophalen die Piet graag wilde hebben, ze moest alleen eerst nog wel even de band plakken.
Een uurtje later belde Piet mij zelf op van uit de gevangenis. Hij was meteen duidelijk, "ik zit in het cachot!" Heerlijk, wie gebruikt er nog zulke taal. Ook hij bleef wel een beetje vaag over waarom hij daar zat. Wel beloofde ik hem de lampen zelf maar met de auto naar Christie ter brengen, hetgeen ik eind van de middag op weg naar huis maar meteen deed.
Bij het kampje aangekomen kwam er al vrij snel een slonzige oude man een woonwagen uitgerend die onverstaanbaar iets riep. Toen ik aangaf alleen iets te komen brengen voor Christie wees hij naar welke woonwagen ik moest en draaide zich zonder verder een woord om en ging weer naar binnen.
Smoezelig, onverzorgd en chaotisch. Anders is het kampje niet te omschrijven. Enfin, Christie was blij met lampen die ook zij mooi vond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten