huis verkopen

Op z’n verjaardag Pa, na een uitgebreide felicitatie, gemeld dat we zover zijn dat de verkoop van het huis wat ons (Marianne, ivonne en mijzelf) wel in gang gezet kan worden. Prima, was het antwoord. Natuurlijk vroeg ik heb naar hoe hij wil dat dat gebeurd.  Dat leverde een paar aandachtspunten op:

Hij wil zelf bij de notaris aanwezig zijn 

Hij wil weten wie koopt, “of het naar het zin is”. Voor hem naar het zin dus. Wat hij daarmee bedoelde? “Als het een Turk is dan niet!” Maar als er niemand anders interesse heeft mag een Turk ook! Als reactie op mijn verontwaardiging. 

Een makelaar is ok maar ik moet wel onderhandelen over de courtage. Hij denkt dat een makelaar rond de 10% rekent. Tjonge jonge, hoe lang is het geleden dat hij een huis verkocht? De Venenlaan in Hoorn was het laatste huis dat regulier verkocht is, Overveen ging onderhands.  

Als we hem op de hoogte houden is dat genoeg.

Hij kent de WOZ waarde en denkt zelf ook dat het dat niet opbrengt. Vindt ie prima. Hij heeft er toch niks meer aan. 

Hij hoopt dat de verkoop nog bij zijn leven rond komt.